Grolloo Radio sprak, exclusief voor Nederland, met Lance Cowan. In So Many Roads als primeur ook tracks van zijn cd So Far So Good.

Lance Cowan is songschrijver en woont in Nashville. In de afgelopen 30 jaar werkte hij achter de schermen als pr-man voor grote countrynamen zoals Joe Ely, Nanci Griffith, Guy Clark, Los Lobos, Charlie Daniels, Reba McEntire, Scotty Moore, DJ Fontana, Lyle Lovett, Clarence “Gatemouth” Brown, Bobby Charles.  Als songschrijver behaalde hij ook succes, zo namen Joan Baez, Janis Ian en David Mallett (had in 1975 een folkhit met ‘Garden Song’ en was liedjesschrijver voor Pete Seeger, Alison Krauss, John Denver, Emmylou Harris) nummers van hem op.

Op 23 februari verschijnt ‘eindelijk’ zijn eigen cd ‘So Far So Good’, een collectie songs die hij schreef geïnspireerd door oa. Jackson Browne, The Eagles en John Prine. De nummers zijn observaties van personen en gebeurtenissen uit het leven van Cowan.

Cowan groeide op in Kentucky. Hij vertrok naar Nashville om songwriter te worden. “Tijdens mijn eerste avond in het beroemde Bluebird Café zag ik voor het eerst songwriters aan het werk en vond de open-mic-avond geweldig. Buiten regende het enorm, in een schaduw buiten zag ik een auto waar John Prine uitkwam. Hij kwam naar me toe en we spraken ongeveer 20 minuten. John spoorde mij aan om meer met songwriting te doen.” Na een toevallige ontmoeting met de vicepresident van Country Music Hall of Fame in Bluebird Café kreeg Lance de mogelijkheid om te werken als pr-man.

Hoewel hij dichtbij werkte met grote namen in de countryindustrie en eenvoudig zo zijn songs had kunnen laten horen aan ‘zijn’ artiesten, hield Cowan zijn werk en privé (songs) strikt gescheiden. “Ik zat er inderdaad met mijn neus bovenop hoe je goede countysongs moet schrijven. De songs die ik deels in Kentucky had geschreven vond ik zelf goed, maar hoe kon ik tegen die talenten op. Ik probeerde te begrijpen waarom hun songs zo goed waren. Nog steeds voel ik me vereerd dat ik met dat kaliber aan countryartiesten heb mogen werken. Van bijvoorbeeld Joe Ely of Lyle Lovett heb ik nooit gebruik willen maken.”

Een van de tracks op zijn nieuwe album is Fields of Freedom, die Cowan zo’n 15 jaar geleden schreef. Hierbij hoort een mooi verhaal over Janis Ian. “Zij zat in het publiek in Bluebird Café en vertelde me dat ze samen wilde schrijven na het horen van mijn uitvoering van Fields of Freedom. Janis zocht een inspiratie om verder te werken aan een eigen nummer over de Holocaust. Een zin uit mijn nummer ontroerde haar. Samen hebben we vele zaterdagochtenden geschreven, waaronder When he was here’. De legendarische Joan Baez heeft het hierna tijdens hij tournees vaak gezongen. Dat was geweldig om dat ik thuis ben opgegroeid met Joan.”

30 jaar lang werkt Lance Cowan achter de muziekschermen in Nashville. Hij is nu 65 jaar. Waarom nu groen licht voor het uitbrengen van ‘So Far So Good’? (zijn vrouw spoorde hem ook aan om zijn songs uit te brengen). “Alles kwam recent bij elkaar. Te lang heb ik de songs op de plank laten liggen, terwijl ze een geboorte verdienenden. Ze passen geweldig bij elkaar. Ja, ik ben opgelucht dat ik de songs nu uitbreng op cd.”

Over de track ‘This heart of mine’ schrijft Cowan: “Ik had ooit een schrijfroutine waarbij ik alle lichten in huis uitdeed, behalve één op mijn bureau, en ik schreef zo laat als nodig was om een nummer af te krijgen. Ik woonde in een mooi klein appartement dat uitkeek over de stad Nashville, en op een nacht werd dit nummer geboren.”

Lance Cowan werkte in het maken van So Far So Good ook met Nashville-producer en songschrijver Mark Elliott. Hij overleed een par maanden nadat alle songs waren opgenomen en gemixed. In So Many Roads draaien we, als eerbetoon, een song van een van de soloplaten van Elliott.

Cowan: “Natuurlijk wil ik ook naar Europa komen, maar voorlopig denk ik iets kleiner. Voorlopig zogenaamde listeningroom en songwriterfestivals (Lance geeft als reistijd aan maximaal 8 uur rijden van Nashville…)”

Op het album spelen muzikanten die eerder werkten met Linda Ronstadt, James Taylor, Don Williams, The Mavericks.