Jack de Keyzer is één van de Canadese bluesiconen. Hij werd onderscheiden met 2 Juno Awards, de belangrijkste Canadese muziekprijs en kreeg in 2001 de Maple Blues Lifetime Achievement Award.

De Keyzer werd geboren in Londen en geadopteerd door Nederlandse ouders. Zijn volledige naam luidt Jacobus Lambertus Reinier de Keyzer. Nederlands verstaan lukt prima, zegt hij aan het begin van ons Grolloo Radio interview. “Een kleine beetje spreek ik nog Nederlands,” zegt hij met een glimlach.

Aanleiding voor het interview, dat te beluisteren is als podcast, is het verschijnen van zijn cd SOLO, waarop bluesklassiekers zoals I’m A King Bee, Bad Boy, Crossroad Blues, Shake ém On Down, Black Betty, Baby Let’s Play House en anderen te vinden zijn.

SOLO werd opgenomen tijdens de recente Covid-19 pandemie. De Keyzer wil graag spelen en een nieuwe plaat opnemen en kwam op het idee om te kijken naar wie er in de bluesmuziek jarig was. Rev. Robert Wilkins bleek de eerste jarige van wie Jack het nummer That’s No Way To Get Along (oorspronkelijk opgenomen op 23 september 1929, red.) opnam. Zo ontstonden de rest van de 13 tracks op SOLO, een plaat die hij thuis opnam.

Jack de Keyzer wilde al vroeg weten waar de blues vandaan komt, zegt hij. “Ik was 8 jaar toen ik mijn eerste gitaar kreeg. Toen wij als gezin in 1965 in Canada aankwamen kreeg ik mijn eerste elektrische gitaar, daarmee speelde ik songs on the radio na van The Animals, The Rolling Stones en The Beatles. Jimi Hendrix en Cream kwamen later. Vrienden in de buurt leerde mij dat de songs die ik naspeelde eigenlijk liedjes waren van Willie Dixon, Muddy Waters, Slim Harpo, BB King en Robert Johnson. Op 14-jarige leeftijd ontdekte ik de blues en de platenlabels zoals Chess.” De Keyzer dat het blueszaadje inderdaad al vroeg bij hem werd gepland. “Met SOLO is daarom inderdaad de cirkel rond.”

Als geboren ‘Engelsman’ zit in zijn bloed ook de liefde voor de Engelse bluesrock, zoals Cream, Led Zeppelin, Eric Clapton zo blijkt uit het gesprek. Op SOLO staat bijvoorbeeld Baby I’m Gonna Leave You, oorspronkelijk een folksong van Anne Bredon. In 1968 gecovered door Led Zeppelin op hun tweede LP. “Led Zeppelin heeft een grote invloed op mij als muzikant. Zeppelin heeft wel een andere song gemaakt van Bredon’s versie.” De Keyzer zegt de Rolling Stones LP 12×5 uit 1964 ook een belangrijke bron voor hem is als muzikant. Vanuit zijn Engelse achtergrond is Cliff Richard ook een muziekheld. De jonge Jack zag in de Engelse bioscoop de Cliff-film The Young Ones. Move It is een geweldige single. “Hij is de Europese Elvis”. Naast blues zijn ook de muziek van Motown en Marvin Gaye belangrijk voor Jack de Keyzer.

Naast de Britse blues is Jack de Keyzer beïnvloed door het Chicago-label Chess. Hij speelde zelfs met Chess-iconen als Bo Diddley en Etta James. Ook Otis Rush, Magic Sam en Buddy Guy zijn ook grote invloeden. “Ik bestudeerde de Chicago-blues meer dan de Engelse blues. Sommige Chess-versie zijn een miljoen keer beter dan de Engelse bluesversies.”

Jack de Keyzer wordt in Canada gezien als een van de pijlers in de Canadese blues. Met een lach: “Misschien ben ik een oude staatsman”. Naast de eerder genoemde muziekprijzen was ook zijn collega (de blinde gitarist) Jeff Healey (1966-2008) ook lovend: ‘Canada’s finest blues player’. Bob Dylan zei over De Keyzer: ‘If Jack was born in New York, Chicago or Los Angeles he’d be famous’. In ons interview vertelt Jack de achtergrond van die uitspraak. Bob Dylan kwam naar een van de optredens van Jack de Keyzer.

Ook de Canadese bluesiconen King Biscuit Boy (Richard Alfred Newell 1994 -2003) en Ronnie Hawkins (1935 – 2022) blijken belangrijke namen in de carrière van Jack de Keyzer, zo zegt hij in het interview.

Jack de Keyzer woonde in zijn jeugd even in Rotterdam voordat hij naar Canada emigreerde. “Mijn eerste taal was Nederlands.” Vanuit zijn geboorteland Engeland ging de familie regelmatig naar Nederland. “Ja,” zegt De Keyzer volmondig, “het wordt inderdaad tijd voor een eerste tournee in mijn vaderland.” Plannen zijn er nu niet meteen, blijkt. Jack de Keyzer is bijna constant op tour in Canada. Ons idee om in Blues Village Grolloo op te treden klinkt Jack de Keyzer als muziek in zijn oren.

website Jack de Keyzer

English version

Jack de Keyzer is one of Canada’s blues icons. He was honored with 2 Juno Awards, Canada’s premier music award, and received the Maple Blues Lifetime Achievement Award in 2001.

De Keyzer was born in London and adopted by Dutch parents. His full name is Jacobus Lambertus Reinier de Keyzer. Understanding Dutch works just fine, he says at the beginning of our Grolloo Radio interview. “A little bit I still speak Dutch,” he says with a smile.

The reason for the interview, which can be listened to as a podcast, is the release of his CD SOLO, which features blues classics such as I’m A King Bee, Bad Boy, Crossroad Blues, Skake ém On Down, Black Betty, Baby Let’s Play House and others.

SOLO was recorded during the recent Covid-19 pandemic. Eager to play and record a new album, De Keyzer came up with the idea of looking at who had a birthday in blues music. Rev. Robert Wilkins turned out to be the first birthday person from whom Jack recorded the song That’s No Way To Get Along (originally recorded Sept. 23, 1929, ed.). Thus were born the rest of the 13 tracks on SOLO, a record he recorded at home.

Jack de Keyzer wanted to know early on where the blues came from, he says. “I was 8 years old when I got my first guitar. When we arrived in Canada as a family in 1965, I got my first electric guitar, with it I played songs on the radio reenacted by The Animals, The Rolling Stones and The Beatles. Jimi Hendrix and Cream came later. Friends in the neighborhood taught me that the songs I was imitating were actually songs by Willie Dixon, Muddy Waters, Slim Harpo, BB King and Robert Johnson. At age 14, I discovered the blues and record labels like Chess.” De Keyzer that the blues seed was indeed planted with him early on. “With SOLO, therefore, we have indeed come full circle.”

A born “Englishman,” in his blood is also a love of English blues rock, such as Cream, Led Zeppelin, Eric Clapton it is clear from the conversation.

On SOLO, for example, is Baby I’m Gonna Leave You, originally a folk song by Anne Bredon. Covered in 1968 by Led Zeppelin on their second LP.“Led Zeppelin has a big influence on me as a musician.Zeppelin did make another song out of Bredon’s version.”De Keyzer says the 1964 Rolling Stones LP 12×5 is also an important source for him as a musician.From his English background, Cliff Richard is also a music hero.Young Jack saw the Cliff film The Young Ones in the English cinema. Move It is a great single. “He is the European Elvis.” Besides blues, the music of Motown and Marvin Gaye are also important to Jack de Keyzer.

Jack de Keyzer is considered one of the pillars of Canadian blues in Canada. With a laugh, “Maybe I’m an old statesman.” In addition to the aforementioned music awards, his colleague (the blind guitarist) Jeff Healey (1966-2008) also praised him: ‘Canada’s finest blues player’. Bob Dylan said of De Keyzer, “If Jack was born in New York, Chicago or Los Angeles he’d be famous. In our interview, Jack tells the background of that statement. Bob Dylan came to one of Jack de Keyzer’s gigs.

Canadian blues icons King Biscuit Boy (Richard Alfred Newell 1994 -2003) and Ronnie Hawkins (1935 – 2022) also appear to be important names in Jack de Keyzer’s career, he says in the interview.

Jack de Keyzer lived briefly in Rotterdam in his youth before emigrating to Canada. “My first language was Dutch,” he said. From his native England, the family regularly visited the Netherlands. “Yes,” De Keyzer says confidently, “it is indeed time for a first tour in my homeland.” Plans are not immediate, it turns out. Jack de Keyzer is almost constantly on tour in Canada. Our idea to perform at Blues Village Grolloo is music to Jack de Keyzer’s ears.